انس پسته معیاری برای نشان دادن میانگین اندازه پسته هاست. هر چه میزان عدد انس پسته بزرگتر باشد، پسته ها کوچکتر بوده و اگر میزان آن کم باشد، پسته ها بزرگتر هستند. به طور معمول برای کیل گیری پسته های خندان و دهن بسته از دو روش استفاده می شود که در ادامه این دو روش را با هم بررسی می کنیم.

کیل گیری پسته ها به روش انس پسته

تعیین میزان انس پسته که روش شناخته شده ای هم هست، میزان بزرگی یا کوچکی میانگین پسته ها را نشان می دهد. در این روش با استفاده از یک وزنه 142 گرمی (یک اُنسی)، به همین میزان پسته را جدا کرده و آن پسته ها را در دسته های 5 تایی قرار می دهیم. تعداد دسته ها نشان دهنده میزان انس پسته هاست.

اما باید توجه داشت که چون این اندازه گیری خیلی دقیق نیست، برای بیان عدد انس پسته، از دو عدد زوج متوالی استفاده می شود. مثلا اگر پسته ها بعد از تقسیم بندی به دسته های 5 تایی، 20 دسته و 3 پسته اضافی شدند، برای بیان انس آن ها از دو عدد 20-22 استفاده می کنیم. معمولا پسته های اکبری درشت ترین و پسته ها فندقی و پسته قزوین جزء ریز ترین پسته ها هستند.

کیل گیری پسته ها به روش درصد مغز پسته

از این روش معمولا برای پسته های دهن بسته استفاده می شود. با توجه به اینکه داخل پسته های دهن بسته مشخص نیست، برای تعیین میزان مرغوبیت آن و میزان پر بودن مغزش، از روش درصد مغز پسته استفاده می کنیم. در این روش 100 گرم پسته را به عنوان نمونه انتخاب کرده و سپس مغز آن ها را جدا می کنند.

حالا مغزها را با احتیاط و بدون این که خرد شوند، به صورت جداگانه توزین می کنند. معمولا میزان درصد مغز مرغوب ترین پسته ها 50 گرم از 100 گرم است و هر چه این عدد پایین تر بیاید، از میزان مرغوبیت پسته ها کاسته شده و به سمت پوکی پیش می روند.